''Τα Ελληνόπουλα της τουρκοκρατίας δεν είχαν, στη διάθεσή τους πλήθος και ποικιλία επιλογών πορείας για τη ζωή τους. Τα αγαθά της ειρήνης – αν και ούτε αγαθά ούτε ειρήνη υπήρχε γι’ αυτά στην Οθωμανοκρατία – συνυπήρχαν με τη σκλαβιά, ενώ το κατεξοχήν μεγάλο και πολύτιμο αγαθό της ελευθερίας προϋπέθετε στέρηση της οικογενειακής ζωής, μόνιμα σκληρή καθημερινή ταλαιπωρία και ατέλειωτα ακήρυκτο πόλεμο με το δυνάστη. Ωστόσο οι συνθήκες ζωής, τα έργα τους, τα πάθη τους, οι συμφορές και οι θυσίες τους καταλαμβάνουν πολλές σελίδες της εθνικής μας ιστορίας, που μας συγκλονίζουν και μας διδάσκουν καθώς τις μελετούμε.''
https://www.orp.gr/wordpress/?p=24246
''Από το χρονικό που εξέδωσε για την τουρκοκρατία στην Αθήνα ο ιστορικός και πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας, Σπυρίδων Λάμπρος, πατέρας της Λίνας Τσαλδάρη. Οι σπουδαιότερες είναι εκείνες που αφορούν το φρικώδες παιδομάζωμα:
Της Τόνιας Α. Μανιατέα
από το ΑΠΕ
«…Εις τους ζνα (=1543) επήραν τα παιδία από την Αθήνα μηνί Απριλίου κβ΄.
Εις τους ζνε (=1547) μηνί Δεκεμβρίω κη΄ επήραν τα παιδία από την Αθήνα.
Εις τους ζξα (=1453) Ιουλίου πρώτη επήραν τα παιδία από την Αθήνα εις του Γιακουμάκη το σπίτι.
Εις του ζξε (=1557) Ιουνίου ιη΄ ημέρα παρασκευή εσέβη ο Σκλάβος (όνομα του επί του παιδομαζώματος υπαλλήλου) εις του Ζώη το σπίτι επήρε τα παιδία….»
Και ο Καμπούρογλου σχολιάζει: «Φρίκην γεννά η απλή αναγραφή των πληροφοριών τούτων! Νομίζει τις ότι ακούει τους θρήνους και τους κοπετούς των ατυχών μητέρων και την σιωπηράν οδύνην του πατρός! […] Και ο Γενίτσαρος απέρχεται χαιρεκάκως μειδειών και απάγων την λείαν του…».