Γράφει
ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ένα
πουλάκι λίγο πριν φύγει το τελευταίο φως
της ημέρας κελαηδούσε σιγανά αλλά
θλιμμένα.
- Καλά είμασταν μέσα στο κλουβί,
μεγάλες γιορτές και τρώγαμε κανναβούρι επίδομα.
- Και ξαφνικά μας λένε, όλοι έξω μέσα
στην παγωνιά, τελείωσε το επίδομα και βγείτε γρήγορα για δουλειά.
- Ποια δουλειά; ούτε ψίχουλο δεν
υπάρχει στις πλατείες, σε κανέναν δεν περισσεύει τίποτε για να ρίξει, το κρατά
για τα παιδιά του.
- Και τα δικά μου παιδιά , τι θα τα κάνω;
- Ένα παράπονο με έπιασε , τόσα
αποδημητικά περνούν στον Έβρο και τα τακτοποιούν, για να φέρουν εδώ σε λίγο τα θηλυκά τους και να σκεφτείς αυτά
έχουν πολλά θηλυκά και κάνουν πολλά παιδιά.
- Από κλουβί σε κλουβί κυκλοφορεί η
είδηση ότι και στα σχολεία κλουβιά για τα μικρά μας θα γίνει αξιολόγηση στους δασκάλους
τους , μήπως τους μειώσουν για να πάρουν ξένους, ώστε να φτιάξουν σχολεία για
τα πουλάκια των αποδημητικών να τους μαθαίνουν την δική τους λαλιά;
- και ξαφνικά ενώ τρώγαμε το τελευταίο κανναβούρι μας, ήρθε το σκάνδαλο της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ένας ενοχλητικός πελαργός κυκλοφορούσε δίπλα μας και έκραζε, ότι αυτό είναι η αρχή , όλη η χώρα θα γίνει ένα τέτοιο σκάνδαλο , θα μπλέξουν ακόμα και μεγάλα πρόσωπα με τελικό στόχο να κτυπήσουν ακόμα και την Εκκλησία.
- Και το χειρότερο , το πιο εφιαλτικό
είναι αυτό που μας ήρθε από τα πολιτισμένα μέρη της Δύσης.
- Μια νέα μετάλλαξη της νόσου των
πτηνών ετοιμάζεται να έρθει εδώ και να τα τρομάξει όλα.
- Πάλι μέσα στα κλουβιά θα μας πουν
όλοι σας και δεν έχει επίδομα κανναβούρι
αυτήν την φορά, γιατί παραγγείλαμε από την Εσπερία και δεν ήρθε ακόμα.
- Για να βγείτε μια φορά θα πρέπει να
βάλετε βραχιολάκι στο ποδαράκι διαφορετικά μέσα και να κλαίτε.
- Ένα άλλο πουλάκι πέραν από τον Ατλαντικό
μας είπε, ότι έρχονται οι εκλογές της πανδημίας
στην Ευρώπη με επιστολική ψήφο και όλα θα βγαίνουν όμορφα για τους « όμορφους»
- Τι τις θέλουν τις εκλογές εδώ στα
δικά μας μέρη, όταν τα κοράκια δίπλα μας
κράζουν γιατί πείνασαν και θέλουν να τα αρπάξουν όλα;
- Κούρνιασα στο δειλινό , σκοτείνιασε
παντού και με έπιασα ένα σφίξιμο …και είπα μέσα μου « Θεέ μου πόση σκλαβιά
ακόμα;»
- Αλλά μετά σκέφτηκα « βρε κουτό, κάθε μέρα δεν ξημερώνει; περίμενε το ξημέρωμα , δεν αργεί για να κελαηδήσεις , αλλά αυτή την φορά θα δοξολογήσεις τον ΠΛΑΣΤΗ αυτής της ομορφιάς και της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ σου »
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας