Φώτο
από larnakaonline.com.cy
ΤΈΣΣΕΡΑ
τα μνημόνια, ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟΣ ο Άγιος Λάζαρος. ΕΛΛΑΔΑ- ΚΥΠΡΟΣ προσμένουν ΚΑΙΝΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Σε
5ο μνημόνιο με πρόφαση την πανδημία δεν προλαβαίνουν οι ιοί της απώλειας.
Τα
οικονομικά πακέτα που δόθηκαν χθες από την
ΕΕ φαίνεται να μην ικανοποιούν όλες τις τρέχουσες οικονομικές ανάγκες εξ αιτίας
αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης που βιώνει η παγκόσμια αγορά , καθότι
συνοδεύονται με αυστηρές πιστοληπτικές γραμμές ,πέραν
από αυτές των υγειονομικών προτεραιοτήτων λόγω Covid – 19.
Γράφει
ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Όλα
τοποθετούνται πνευματικά και ιστορικά ,αλλιώς είναι δύσκολο να τα ψηλαφήσει
κάποιος.
Βγήκε ο Ήλιος σήμερα πάνω από την Ελλάδα - Χαρά ΘΕΟΥ - Μύρισε
ΠΑΣΧΑΛΙΑ στις ψυχές , έστω και έτσι. Τα είδε όλα αυτά και τρόμαξε ο ιός της απωλείας.
Στις μέρες
μας αρχίζει να αυξάνει η μετάνοια και να συστέλλεται
η αμαρτία.
Απέναντι στις αποφάσεις της παγκοσμιοποίησης
που θέλουν να μας « κόψουν την χολή» βρίσκονται οι εκπλήξεις του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.
Θα τις δούμε σύντομα.
Να γιατί έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ « θα λυπηθεί το πλάσμα του ο ΘΕΟΣ και θα
παρουσιαστεί στα αδιέξοδα του , θα είναι μια επέμβαση ΤΟΥ μέσα στην ανθρώπινη ιστορία»
Όλα στην θεώρηση της πρόσφατης νεοελληνικής ιστορίας
ξεκινούν με το πραξικόπημα και την Κυπριακή
Τραγωδία του 74.
Τετραήμερος
ο Άγιος Λάζαρος και φίλος του Χριστού.
Τέσσερες και κάτι οι δεκαετίες της Μεταπολίτευσης και συνάμα η τουρκική κατοχή στην φίλη του Χριστού Κύπρο.
Τέσσερες και κάτι οι δεκαετίες της Μεταπολίτευσης και συνάμα η τουρκική κατοχή στην φίλη του Χριστού Κύπρο.
Τέσσερα
τα μνημόνια και φοβερές συνέπειες διάλυσης στην φίλη του Χριστού Ελλάδα.
Δεν θα πούμε πολλά γιατί τα περισσότερα βγαίνουν από μόνα τους σαν τα περιστέρια έξω από τον Βυζαντινό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Λαζάρου στην Λάρνακα Κύπρου βλ. φώτο, που φτερουγίζουν κάθε φορά που συμβαίνει κάτι.
Ο φάκελος μνημονίων και ο φάκελος του Κυπριακού μπορούν να ανοίξουν μέσα σε λίγες ώρες λόγω της ραγδαίας εξέλιξης τρομακτικών γεγονότων και ανατροπών πρωτόγνωρων βιωματικών εμπειριών, με αποτέλεσμα να υπάρξει ανάγκη να επιμεριστούν ευθύνες σε ζώντες και νεκρούς…και να αποκαθηλωθούν ιστορικά εθνικά ινδάλματα.
Στο Κυπριακό φτάσαμε μέσα από μεθοδευμένες ενέργειες που αποδυνάμωσαν στρατιωτικά την Κύπρο, το δε γιαταγάνι του τούρκου ήταν το κλείσιμο της αυλαίας της ιστορίας τότε.
Τέσσερα τα μνημόνια στην Ελλάδα μετά, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, φτάσαμε δε σε αυτή την αποκρουστική διολίσθηση και απαξίωση κατά τον ίδιο τρόπο, λες και στην Ελλάδα να υπάρχει πολύτεκνη μήτρα προδοσίας.
Λένε κάποιοι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και έχουν φυσικά δίκαιο διότι συνυπάρχει ο καθοριστικός πρωταγωνιστής που κλείνει το δράμα και λέγεται τούρκος.
Στα χρόνια των ολυμπιακών έργων, του χρηματιστηρίου , των στρατιωτικών εξοπλισμών, των διακοπο – δανείων, των πάσης φύσεως λαμογιών, κάποιοι έφτιαξαν ένα όνειρο – μύθο και έβαλαν τον Έλληνα να το πιστέψει ..και αυτός το πίστεψε εν αμαρτίαις περιπεσών.
Τόσα μνημόνια στην σειρά και ο εξευτελισμός του Έλληνα και της Ελληνίδος δεν έφτανε στα τοκογλυφικά όρνια, ήθελαν και άλλα και φυσικά εύρισκαν πρόθυμους συνοδοιπόρους στο ξεπούλημα.
Όταν μας έβαζαν στα μνημόνια, πάντα φυσικά για το καλό μας, γιατί τότε δεν μας έλεγαν ότι θα αιμορραγήσουμε μέχρι τελικής πτώσεως , ότι θα πουλήσουμε ιστορία – αξίες – ηθικές αρχές γιατί έτσι αρέσει στους Εμπόρους των Εθνών;
Γιατί υστερούμε σήμερα στην σύγχρονες στρατιωτικές τεχνολογίες απέναντι στον αιμοχαρή τούρκο, ενώ τα ολυμπιακά κατασκευάσματα μπορεί σύντομα να τα δούμε ερειπιώνες;
Πάμε στις ημέρες μας που δώσανε όνομα και ιστορία Μακεδονίας για χάρη της σταθερότητας στην περιοχή των Βαλκανίων.
Βλέπετε εσείς καμία σταθερότητα;
Ταλαιπωρημένοι και απογυμνωμένοι σήμερα από τα μνημόνια και με υστερήσεις στην βιομηχανική και γεωργική παραγωγή μας , συνοδοιπορούμε με άλλους λαούς σε ένα παγκόσμιο πείραμα που μπορεί να θεωρηθεί πειρασμός για την ανθρωπότητα και σχετίζεται με τον φονικό αυτό ιό των ημερών μας που προκαλεί φοβέρες ανθρώπινες απώλειες εξ ου και ιός της απωλείας.
Δεν θα πούμε πολλά γιατί τα περισσότερα βγαίνουν από μόνα τους σαν τα περιστέρια έξω από τον Βυζαντινό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Λαζάρου στην Λάρνακα Κύπρου βλ. φώτο, που φτερουγίζουν κάθε φορά που συμβαίνει κάτι.
Ο φάκελος μνημονίων και ο φάκελος του Κυπριακού μπορούν να ανοίξουν μέσα σε λίγες ώρες λόγω της ραγδαίας εξέλιξης τρομακτικών γεγονότων και ανατροπών πρωτόγνωρων βιωματικών εμπειριών, με αποτέλεσμα να υπάρξει ανάγκη να επιμεριστούν ευθύνες σε ζώντες και νεκρούς…και να αποκαθηλωθούν ιστορικά εθνικά ινδάλματα.
Στο Κυπριακό φτάσαμε μέσα από μεθοδευμένες ενέργειες που αποδυνάμωσαν στρατιωτικά την Κύπρο, το δε γιαταγάνι του τούρκου ήταν το κλείσιμο της αυλαίας της ιστορίας τότε.
Τέσσερα τα μνημόνια στην Ελλάδα μετά, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, φτάσαμε δε σε αυτή την αποκρουστική διολίσθηση και απαξίωση κατά τον ίδιο τρόπο, λες και στην Ελλάδα να υπάρχει πολύτεκνη μήτρα προδοσίας.
Λένε κάποιοι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και έχουν φυσικά δίκαιο διότι συνυπάρχει ο καθοριστικός πρωταγωνιστής που κλείνει το δράμα και λέγεται τούρκος.
Στα χρόνια των ολυμπιακών έργων, του χρηματιστηρίου , των στρατιωτικών εξοπλισμών, των διακοπο – δανείων, των πάσης φύσεως λαμογιών, κάποιοι έφτιαξαν ένα όνειρο – μύθο και έβαλαν τον Έλληνα να το πιστέψει ..και αυτός το πίστεψε εν αμαρτίαις περιπεσών.
Τόσα μνημόνια στην σειρά και ο εξευτελισμός του Έλληνα και της Ελληνίδος δεν έφτανε στα τοκογλυφικά όρνια, ήθελαν και άλλα και φυσικά εύρισκαν πρόθυμους συνοδοιπόρους στο ξεπούλημα.
Όταν μας έβαζαν στα μνημόνια, πάντα φυσικά για το καλό μας, γιατί τότε δεν μας έλεγαν ότι θα αιμορραγήσουμε μέχρι τελικής πτώσεως , ότι θα πουλήσουμε ιστορία – αξίες – ηθικές αρχές γιατί έτσι αρέσει στους Εμπόρους των Εθνών;
Γιατί υστερούμε σήμερα στην σύγχρονες στρατιωτικές τεχνολογίες απέναντι στον αιμοχαρή τούρκο, ενώ τα ολυμπιακά κατασκευάσματα μπορεί σύντομα να τα δούμε ερειπιώνες;
Πάμε στις ημέρες μας που δώσανε όνομα και ιστορία Μακεδονίας για χάρη της σταθερότητας στην περιοχή των Βαλκανίων.
Βλέπετε εσείς καμία σταθερότητα;
Ταλαιπωρημένοι και απογυμνωμένοι σήμερα από τα μνημόνια και με υστερήσεις στην βιομηχανική και γεωργική παραγωγή μας , συνοδοιπορούμε με άλλους λαούς σε ένα παγκόσμιο πείραμα που μπορεί να θεωρηθεί πειρασμός για την ανθρωπότητα και σχετίζεται με τον φονικό αυτό ιό των ημερών μας που προκαλεί φοβέρες ανθρώπινες απώλειες εξ ου και ιός της απωλείας.
Είναι άραγε βιολογικό όπλο που στοχεύσει σε αντίχριστα πλάνα; Μέρα με την μέρα μας αποκαλύπτεται και αποκαλύπτει.
Πρέπει τα
πράγματα και τις εξελίξεις που θα έρθουν να τα διαχειριστούμε παλληκαρ- ΙΣΙΑ
και ΙΣΙΑ.
Βάλθηκαν να
μας ξανασώσουν δίχως ΧΡΙΣΤΟ;
Πρέπει να
καταλάβουν κάτι επιτέλους. Ότι όλοι είμαστε χωμάτινα σκεύη που θα καταλήξουν
αργά η γρήγορα στο χώμα.( άλλοι μπορεί σε φούρνο ή στον φούρνο των
πυρηνικών λόγω πολεμικών συνθηκών )
Να τι έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ο Τετραήμερος φίλος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για αυτές τις ανθρώπινες περιπτώσεις .
«Ή παράδοση του λαού αναφέρει ότι ό άγιος Λάζαρος τα τριάντα χρόνια πού έζησε μετά την πρώτη του ανάσταση ήταν σκυθρωπός καί αγέλαστος, όχι γιατί δεν είχε χάρη Θεού, αφού ανάμεσα στα αγαθά πού αυτή παρέχει στους πιστούς με το Πανάγιο Πνεύμα είναι ή «χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πραότης» (Γαλ. ε’ 22), αλλά γιατί τα μάτια του είδαν τη ατέλειωτη καταδίκη των αμαρτωλών κατά την τετραήμερη παραμονή του στον “Αδη. Λέγεται μάλιστα ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του, παρά μόνο μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο καί το σχολίασε χαμογελώντας καί λέγοντας: «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο», δηλαδή ό χωμάτινος άνθρωπος κλέβει κάτι το χωμάτινο, το ευτελές, αγνοώντας ότι «ή ήμερα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί έρχεται» {Α’ Θεσ. ε’ 2).» http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.php?t=735
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ του Τετραήμερου φίλου του ΧΡΙΣΤΟΥ συνδέεται άρρηκτα με τα γεωπολιτικά δρώμενα Ελλάδος – Κύπρου, όπως πολλές φορές στο παρελθόν μας το τόνισαν αγιορείτες πατέρες.
Να τι έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ο Τετραήμερος φίλος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για αυτές τις ανθρώπινες περιπτώσεις .
«Ή παράδοση του λαού αναφέρει ότι ό άγιος Λάζαρος τα τριάντα χρόνια πού έζησε μετά την πρώτη του ανάσταση ήταν σκυθρωπός καί αγέλαστος, όχι γιατί δεν είχε χάρη Θεού, αφού ανάμεσα στα αγαθά πού αυτή παρέχει στους πιστούς με το Πανάγιο Πνεύμα είναι ή «χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πραότης» (Γαλ. ε’ 22), αλλά γιατί τα μάτια του είδαν τη ατέλειωτη καταδίκη των αμαρτωλών κατά την τετραήμερη παραμονή του στον “Αδη. Λέγεται μάλιστα ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του, παρά μόνο μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο καί το σχολίασε χαμογελώντας καί λέγοντας: «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο», δηλαδή ό χωμάτινος άνθρωπος κλέβει κάτι το χωμάτινο, το ευτελές, αγνοώντας ότι «ή ήμερα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί έρχεται» {Α’ Θεσ. ε’ 2).» http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.php?t=735
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ του Τετραήμερου φίλου του ΧΡΙΣΤΟΥ συνδέεται άρρηκτα με τα γεωπολιτικά δρώμενα Ελλάδος – Κύπρου, όπως πολλές φορές στο παρελθόν μας το τόνισαν αγιορείτες πατέρες.
«Ο Άγιος Λάζαρος, μετά την έγερση του, έζησε πολλά χρόνια ακόμη στην Κύπρο, όπου κατέφυγε επειδή οι Ιουδαίου ήθελαν να τον σκοτώσουν και έγινε ο πρώτος Επίσκοπος της Εκκλησίας του Κυτίου. Αξίζει τον κόπο με την ευκαιρία της εορτής του να πούμε λίγα περισσότερα γι αυτό τον μεγάλο Άγιο της Εκκλησίας μας.
Η Βηθανία μας είναι γνωστή από το φίλο του Χρίστου Λάζαρο, πού ζοΰσε σ’ αυτήν, και οπού μετά το θάνατο του τον άνέστησε ό Χριστός καί μάλιστα τέσσαρες ήμερες μετά, παρά την προτροπή της αδελφής του Μάρθας να μην πλησιάσει στο μνημείο λέγοντας «Κύριε, ήδη όζει, τεταρταΐος γαρ εστί» (Ίω. ια’ 39). Τον απέτρεπε δηλαδή να πλησιάσει, γιατί εξέπεμπε τη δυσοσμία της άποσυνθέσεως της σάρκας, ή όποια φυσιολογικά ακολουθεί το θάνατο κάθε ανθρώπου.Ό Χριστός μας, όμως, ό όποϊος ήλθε για να καταργήσει με το σταυρικό θάνατο Του τον «το κράτος έχοντα του θανάτου» (Εβρ. β’ 14), πλησίασε καί τον άνέστησε τονίζοντας με αυτό τον τρόπο το μυστήριο της κοινής των ανθρώπων αναστάσεως.
Το υπερφυσικό αυτό θαΰμα της έγέρσεως του Λαζάρου έξήγειρε τους Ιουδαίους καί οί αρχιερείς τους «έβουλεύσαντο ίνα καί τον Λάζαρον άποκτείνωσι» (Ίω. ιβ’ 10), γιατί πλήθος Ιουδαίων πήγαινε στη Βηθανία, για να βεβαιωθεί για το θαΰμα, το όποιο διαδιδόταν από στόμα σε στόμα, καί, όταν διαπίστωναν ότι ό Λάζαρος ζοϋσε, πίστευαν στο Χριστό. ”Ετσι ό Λάζαρος μετά την έγερση του και τα εκούσια πάθη καί την ανάσταση του Χρίστου μας διωκόμενος κατέφυγε στη νήσο Κύπρο, οπού αργότερα τον συνάντησαν οι απόστολοι Παύλος καί Βαρνάβας καί τον χειροτόνησαν επίσκοπο Κιτίου.
Το άρχαΐο Κίτιο εΐναι ή γενέτειρα πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνος καί βρίσκεται κοντά στη σημερινή Λάρνακα, την οποία κοσμεί περίλαμπρος ναός του αγίου Λαζάρου, μέσα στον όποιο βρίσκεται καί ό πάνσεπτος τάφος του. Η πόλη αυτή είχε τη μεγάλη τιμή να δεχθεί τό Ευαγγέλιο της αγάπης από το στόμα ενός προσωπικού φίλου του Κυρίου, ό όποιος, μαζί με τις αδελφές του Μάρθα καί Μαρία, παρακαθόταν «παρά τους πόδας του Ίησοΰ καί ήκουε των λόγων Αύτοΰ» (Λουκ. Γ 42). Ό άγιος Λάζαρος ποίμανε το λαό του Κιτίου με ταπείνωση καί αγάπη καί του πέρασε όχι μόνο το μήνυμα της ευσέβειας, για να ζήσει αυτός την παρούσα ζωή «σωφρόνως καί δικαίως καί εύσεβώς» (Τιτ. β’ 12), αλλά καί το μήνυμα της αιώνιας μακαριότητας, την όποια καί αυτός απολαμβάνει μετά το θάνατο του, από τα σκαλιά του όποιου πέρασε δύο φορές. Τον πρώτο, για να ζήσει τριάντα ακόμη χρόνια καί να ακολουθήσει τα βήματα των αποστόλων εύαγγελιζόμενος τη σωτηρία• καί το δεύτερο, για να απολαύσει μόνιμα τη Βασιλεία των ουρανών κοντά στον αγαπημένο του φίλο, τον αναστημένο Ίησοΰ.
Τα τριάντα χρόνια της ζωής του αγίου Λαζάρου μετά την έγερση του από τον Κύριο στη Βηθανία αναφέρει ό άγιος Έπιφάνιος Κύπρου λέγοντας: «Εν παραδόσεσιν εΰρομεν ότι τριάκοντα ετών ην τότε ό Λάζαρος, ότε έγήγερται μετά δε το αναστήναι αυτόν άλλα τριάκοντα έζησε καί ούτω προς Κύριον έξεδήμησε κοιμηθείς». Για τριάντα χρόνια παραμονής του άγιου Λαζάρου στον επισκοπικό θρόνο του Κιτίου αναφέρει καί ό άγιος Θεόδωρος ό Στουδίτης στις Κατηχήσεις του.
Μετά τη δεύτερη κοίμηση του, πού συνέβη οτίς 16 “Οκτωβρίου σύμφωνα με κώδικα των Καυσοκαλυβίων, ό άγιος Λάζαρος ετάφη σε μαρμάρινη λάρνακα, ή όποια σύμφωνα με το Συναξαριστή της Κωνσταντινουπόλεως έφερε την επιγραφή: «Λάζαρος ό τετραήμερος καί φίλος του Χρίστου». Στόν κώδικα των Καυσοκαλυβίων στις 16 Όκτωβρίου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι είναι άτοπο να μην εορτάζεται ιδιαίτερα ένα τόσος μεγάλος άγιος, άφοΰ ή ανάσταση του από τον Κύριο (όπως καί ή ψηλάφηση του Χρίστου μας από τον απόστολο Θωμά) δεν είναι εορτές των άγιων, αλλά είναι δεσποτικές εορτές. Ή 16η Όκτωβρίου συνδέθηκε με την ημερομηνία της άνακομιδής του τιμίου του λειψάνου καί προηγείται αυτής κατά μία ημέρα, ώστε ή άνακομιδή να εορτάζεται τη μεθέορτο.
Ή άνακομιδή των ϊερών λειψάνων του άγιου Λαζάρου έγινε στα χρόνια της βασιλείας του Λέοντος ΣΤ’ του Σοφοΰ, το έτος 890 μ.Χ. Αυτή εορτάζεται στις 17 Όκτωβρίου. Ή ανάσταση δέ του Λαζάρου εορτάζεται το γνωστό «Σάββατο του Λαζάρου».
του Δρος Χαραλάμπους Μπούσια
Πηγή: fdathanasiou.wordpress.com
http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.
Οι Έλληνες πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας παιδιά του ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ γιατί αυτός ήταν ο αγαπημένος φίλος του ΧΡΙΣΤΟΥ και να προσδοκούμε και την δική μας ΑΝΑΣΤΑΣΗ στην οποία και όπως δείχνουν τα πράγματα ευθυγραμμιστήκαμε .
Βοήθεια
μας ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ και ΚΑΛΗ ΒΑΙΦΟΡΟ
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας