Η εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία προσευχόταν ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ και μπροστά στην οποία εκοιμήθη γονατιστός ονομάζεται “Umilenie” όπου σημαίνει Ευσπλαγχνία, ενώ ο Άγιος την είχε ονομάσει “Χαρά πάντων των χαιρόντων”. Είναι αγιογραφημένη σε πανί πάνω σε ξύλο κυπαρισσιού. Η τεχνοτροπία δεν είναι Βυζαντινή, ενώ η Παναγία εμφανίζεται μόνη χωρίς τον Χριστό αγκαλιά. Τα χέρια τα κρατάει σταυρωμένα στο στήθος ενώ το βλέμμα Της είναι χαμηλωμένο, γεμάτο ταπεινότητα. Γύρω από το Φωτοστέφανό Της γράφει: “Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε“
ΠΗΓΗ Γιῶργος Βς ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Μετα την κοίμηση του αγίου ο ηγούμενος του Σαρώφ είπε στον μοναχό που εξυπηρετούσε τον άγιο στο κελί του να δώσει την εικόνα στις αδελφές στο Ντιβέγιεβο λέγοντας: «Είναι προορισμένη να είναι εκεί μαζί τους».
Και μερικές ”ορφανές” του θυμήθηκαν, ότι λίγο πριν την κοίμηση του που τον είχαν επισκεφθεί, τους έδειξε την εικόνα του κελλιού του και τους είπε: “Σας εμπιστεύομαι και σας αφήνω στη φροντίδα της βασίλισσας των Ουρανών.”
Η εικόνα σήμερα είναι διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους, που τους χάρισε άφθονους ο τσάρος Νικόλαος κι η τσαρίνα Αλεξάνδρα κατά την αγιοκατάξη του αγίου Σεραφείμ το 1903.
Ο Άγιος Σεραφείμ έλεγε στον Ιβάν Σεμυώνοβιτς Μελιούκωφ, τον αδελφό της Αγίας Μάρθας του Ντιβέγιεβο (+21 Αυγούστου 1829): Μακάριος είναι όποιος θα μένει είκοσι τέσσερεις ώρες στο Ντιβέιεβο του πτωχού Σεραφείμ, από το πρωί της μιας ημέρας μέχρι το πρωί της άλλης, γιατί η Μητέρα του Θεού, η Ουράνια Βασίλισσα, επισκέπτεται το Ντιβέιεβο κάθε είκοσι τέσσερεις ώρες“».
ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ