Ξημερώματα τελείωσε η Θεία Λειτουργία της Γεννήσεως του Θεανθρώπου . Αποχωρώντας από την εκκλησία άνοιξαν οι Ουρανοί, αλλά εμείς δεν βλέπαμε τους δοξολογούντας Αγγέλους, αλλά την καταρρακτώδη κρύα βροχή που έπεφτε .
Ανοίξαμε τις ομπρέλες, όσοι φυσικά είχαν πάρει μαζί τους .
Ένα γεροντάκι παραδίπλα ήταν έρμαιο στην βροχή γιατί δεν είχε ομπρέλλα .
- άντε παππού πάμε , του είπαμε...πάρε την ομπρέλα μου
- και εσύ παιδί μου , τι θα κάνεις ...
- μην στενοχωριέσαι , θα βάλω στο κεφάλι αυτό το αδιάβροχο κάλυμμα.
Έτσι πορευτήκαμε με τον παππού ...
Οι δρόμοι άδειοι και παγωμένοι, κάποιοι νέοι μας γυρνούσαν μισό μεθυσμένοι στα σπίτια τους μετά την ολονυχτία της κραιπάλης και του ρεβεγιόν.
-:τα κακομοίρα τα παιδιά , τι χάνουν από τις χαρές που σκορπάει σήμερα απλώχερα ο Τεχθείς Κύριος , μουρμούρισε ο παππούς .
- που να συμμετάσχουν στα "ρεβεγιόν" της εκκλησίας , μετά δεν θα θέλουν να ξεκολλήσουν ..
- τα λυπάμαι, αλλά έχει ο Θεός και για αυτά ..θα καθίσει ο ίδιος ο Κύριος οκλαδόν στα μονοπάτια της ζωής τους και θα τους προσμένει , δίνοντας τα ευκαιρίες να σωθούν ..
- αδελφέ , βλέπεις τόση ώρα περπατάμε σε δρόμος στολισμένους με εκατοντάδες φωτάκια ..
- μας αρέσουν τα φωτάκια όλους μας γιατί μας θυμίζουν τα έσω " φωτάκια " που χάσαμε και σήμερα τα αντικαταστήσαμε με led .
- πες μου άνθρωπε του Θεού , είπα στον παππού ..
" τόση ώρα περπατάμε υπό καταρρακτώδη βροχή και η ομπρέλα που κρατάς, αλλά και το αδιάβροχο που έχω στο κεφάλι μου, ενώ θα έπρεπε να είναι μούσκεμα , αντίθετα είναι στεγνά ..ξέρεις τι γίνεται;"
- που να ξέρω παιδί μου , ο Τεχθείς Κύριος γνωρίζει , τέτοια μέρα όμως γίνονται πολλά και παράδοξα ...
-Χρόνια πολλά παιδί μου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΔΕΛΦΟΙ
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας