καπούτ γερμανική kaputt (λέξη που μπήκε στο ελληνόγλωσσο λεξιλόγιο την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) < πιθανόν από τη γαλλική έκφραση être capot
Από το άρθρο:
" Τελικά η Angela Merkel δεν ντρέπεται καθόλου - Κατέστρεψε τη Γερμανία, βύθισε την Ευρώπη στην παρακμή, αλλά θεωρεί πως τα έκανε σωστά"
Η πρώην καγκελάριος κατέστρεψε τη γερμανική μεταποίηση και οδηγεί την Ευρώπη σε παρακμή
Όταν η Angela Merkel αποχώρησε από την καγκελαρία της Γερμανίας τον Δεκέμβριο του 2021, μετά από 16 χρόνια στην εξουσία, μπορούσε να διεκδικήσει αξιόπιστα τον τίτλο μιας από τις σπουδαιότερες πολιτικούς του 21ου αιώνα (μέχρι στιγμής).
Τώρα, μετά από τρία χρόνια εκκωφαντικής σιωπής και με την κληρονομιά της να καταρρέει, προωθεί την επερχόμενη πολιτική της αυτοβιογραφία.
Ωστόσο, η σιωπή της ήταν πιο πειστική.
Έδωσε την πρώτη της συνέντευξη στο γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό Der Spiegel, υπερασπιζόμενη σημαντικές πολιτικές που διαμόρφωσαν τη Γερμανία και την Ευρώπη όπως τις γνωρίζουμε σήμερα.
Μεταξύ αυτών ήταν η κατευναστική στάση της απέναντι στη Ρωσία, που βασίστηκε στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου «συνδιαλλαγή μέσω εμπορίου» (Wandel durch Handel), η υποδοχή περισσότερων από ένα εκατομμύριο προσφύγων (κυρίως από τη Συρία και τη Μέση Ανατολή) το 2015 και η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ενέργειας στη Γερμανία.
Ένα τέταρτο ζήτημα αφορά όχι μια πολιτική αλλά την έλλειψή της.
Τώρα, μετά από τρία χρόνια εκκωφαντικής σιωπής και με την κληρονομιά της να καταρρέει, προωθεί την επερχόμενη πολιτική της αυτοβιογραφία.
Ωστόσο, η σιωπή της ήταν πιο πειστική.
Έδωσε την πρώτη της συνέντευξη στο γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό Der Spiegel, υπερασπιζόμενη σημαντικές πολιτικές που διαμόρφωσαν τη Γερμανία και την Ευρώπη όπως τις γνωρίζουμε σήμερα.
Μεταξύ αυτών ήταν η κατευναστική στάση της απέναντι στη Ρωσία, που βασίστηκε στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου «συνδιαλλαγή μέσω εμπορίου» (Wandel durch Handel), η υποδοχή περισσότερων από ένα εκατομμύριο προσφύγων (κυρίως από τη Συρία και τη Μέση Ανατολή) το 2015 και η σταδιακή κατάργηση των πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ενέργειας στη Γερμανία.
Ένα τέταρτο ζήτημα αφορά όχι μια πολιτική αλλά την έλλειψή της.
Λόγω της αποτυχίας της Merkel να προσαρμόσει εμφανώς την οικονομία της Γερμανίας στις τεχνολογικές προκλήσεις του 21ου αιώνα, η χώρα παραμένει ανεπαρκώς ψηφιοποιημένη, με ντροπιαστικά κακή πρόσβαση στο διαδίκτυο, με μια παράλογα υπερμεγέθη γραφειοκρατία, κυβερνητικούς θεσμούς που χρησιμοποιούν ακόμα φαξ και πρώην κυρίαρχες εταιρείες που πλέον δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις αμερικανικές και ασιατικές αντίστοιχές τους.
Οι γερμανικοί αυτοκινητόδρομοι και γέφυρες καταρρέουν, τα τρένα συχνά καθυστερούν και μεγάλα έργα υποδομής (όπως ο σιδηροδρομικός σταθμός και το αεροδρόμιο του Βερολίνου) χρειάζονται δύο ή τρεις φορές περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθούν σε σύγκριση με την Πολωνία ή ακόμα και τη Ρουμανία.
Εκεί που παλαιότερα οι Γερμανοί περιφρονούσαν τους Πολωνούς για την υποτιθέμενη ανικανότητά τους, τώρα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Επισκεφτείτε τη Γερμανία σήμερα και μπορεί να διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε καν να πληρώσετε το πρωινό σας με πιστωτική κάρτα.
Θα χρειαστεί να τρέξετε σε ένα ΑΤΜ, το οποίο μπορεί να είναι εκτός λειτουργίας ή να μη δέχεται Visa ή Mastercard (όπως συμβαίνει στα δύο τρίτα των περιπτώσεων). Και μην διανοηθείτε καν να συνδεθείτε στο Wi-Fi.
Θα βρείτε καλύτερη πρόσβαση (και έναν πιο δυναμικό τομέα πληροφορικής) στη Λευκορωσία – ένα κράτος-δορυφόρο της Ρωσίας.
Δεν έκανε τίποτε…
Επιπλέον, η Merkel δεν έκανε τίποτα κατά τη διάρκεια των 16 χρόνων στην εξουσία για να ενθαρρύνει τις βιομηχανίες για τις οποίες υπερηφανεύεται η Γερμανία – χημικά, φαρμακευτικά προϊόντα, κινητήρες εσωτερικής καύσης – να προσαρμοστούν στον 21ο αιώνα, και τώρα αυτό είναι εμφανές.
Ο γερμανικός στρατός, εξάλλου, γίνεται συχνά αντικείμενο χλευασμού στον ευρωπαϊκό Τύπο.
Αν οι Γερμανοί προτιμούν να χρησιμοποιούν φαξ και να αποφεύγουν το διαδίκτυο, αυτό είναι δικό τους θέμα.
Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις της κυβέρνησής τους επηρεάζουν όλη την Ευρώπη. Το ηθικό επιχείρημα της Merkel για παροχή βοήθειας και καταφυγίου στους πρόσφυγες το 2015 είναι αδιαμφισβήτητο.
Ωστόσο, σίγουρα θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η μετανάστευση σε τέτοια μαζική κλίμακα θα προκαλούσε λαϊκές αντιδράσεις, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Merkel υποστήριξε τις φιλελεύθερες δημοκρατικές αξίες, αλλά η πολιτική της χτύπησε αλύπητα.
Το αποτέλεσμα ήταν πιο αδύναμη φιλελεύθερη δημοκρατία και λιγότερη μετανάστευση.
Ομοίως, με την επίμονη στήριξη των αγωγών Nord Stream και Nord Stream II, η πρώην Καγκελάριος και άλλοι Γερμανοί ηγέτες ενδυνάμωσαν τον Putin.
Και με το να εμποδίζει το ΝΑΤΟ να προσφέρει «σχέδιο δράσης για ένταξη» στην Ουκρανία και τη Γεωργία στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008, η Γερμανία ουσιαστικά προσκάλεσε τη Ρωσία να εισβάλει.
Όποιος είχε στοιχειώδεις γνώσεις για την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας γνώριζε ότι το Κρεμλίνο θα εκμεταλλευόταν την αβεβαιότητα που προέκυψε.
Στη συνέντευξή της στο Spiegel, η Merkel κατηγορεί άλλους για αυτή τη σειρά αποτυχιών.
Ισχυρίζεται ότι δεν ήταν η μόνη που ήταν αντίθετη σε μια διαδικασία ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ.
Αλλά αυτό αποτελεί δικαιολογία; Εκείνη την εποχή, οι Ευρωπαίοι ακολουθούσαν τη Γερμανία, και η φωνή της είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από άλλες – κάτι που γνωρίζει καλά.
Παρομοίως, η Merkel εξακολουθεί να επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι ο Nord Stream ήταν ένα καθαρά οικονομικό έργο, ενώ προφανώς δεν ήταν.
Στην υπεράσπιση της κατευναστικής στάσης απέναντι στη Ρωσία, ισχυρίζεται ότι η Πολωνία και η Ουκρανία δεν είχαν πρόβλημα να διέρχεται το φυσικό αέριο από τα εδάφη τους όσο αποκόμιζαν κέρδος. Αλλά η αντιπαράθεση γύρω από τον Nord Stream ήταν ότι παρακάμπτοντας την Πολωνία και την Ουκρανία, μειωνόταν η όποια επιρροή είχαν απέναντι στη Μόσχα.
Η Merkel αποφάσισε ότι το φθηνότερο φυσικό αέριο ήταν πιο σημαντικό από την πολωνική ή ουκρανική ασφάλεια.
Στο τέλος, η προσέγγισή της έφερε ενεργειακή κρίση και ήταν μια από τις αιτίες ενός νέου πολέμου στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Το αποτέλεσμα ήταν ούτε φθηνή ενέργεια ούτε ασφάλεια.
Η απόφαση της Merkel, μετά την καταστροφή στη Fukusima το 2011, να καταργήσει τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας της Γερμανίας ενίσχυσε επίσης τη Ρωσία, κάνοντας τη γερμανική οικονομία ακόμα πιο εξαρτημένη από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.
Και πάλι, τέτοιες επιλογές θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένες αν ζούσαμε σε ευδαιμονική άγνοια πέριξ των γεωπολιτικών.
Αλλά μετά το 2008, και ειδικά μετά το 2014, δεν υπήρχε πλέον αμφιβολία για το ποιος ήταν και τι σκόπευε να κάνει.
Η ίδια η Merkel είχε επανειλημμένα προειδοποιηθεί. Ήδη από το 2006, ο Radek Sikorsky, τότε υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, συνέκρινε το έργο Nord Stream με το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (τη μυστική συμφωνία του 1939 μεταξύ Hitler και Stalin για μη επίθεση).
Πέντε χρόνια αργότερα, εξακολουθούσε να κρούει τον ίδιο κώδωνα κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η Πολωνία και η Ευρώπη είχαν περισσότερα να φοβηθούν από τη γερμανική παθητικότητα παρά από τη γερμανική ισχύ.
Η Merkel αγνόησε αυτά τα επιχειρήματα. Κατά τη μακρά θητεία της, η Γερμανία προσπάθησε να ανταλλάξει την ασφάλεια της Ανατολικής Ευρώπης με φθηνή ενέργεια, εγκατέλειψε μια υπάρχουσα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και έδωσε στους λαϊκιστές ένα ισχυρό θέμα εκστρατείας.
Έκανε την Ευρώπη λιγότερο ασφαλή απέναντι σε απειλές τόσο εξωτερικές όσο και εσωτερικές.
Σήμερα, με τη Γερμανία να βυθίζεται σε κρίση ηγεσίας και να δέχεται νέες παγκόσμιες πιέσεις, η Merkel συνεχίζει να λέει στον εαυτό της ότι έκανε τα πάντα σωστά.
https://www.bankingnews.gr/
Οι γερμανικοί αυτοκινητόδρομοι και γέφυρες καταρρέουν, τα τρένα συχνά καθυστερούν και μεγάλα έργα υποδομής (όπως ο σιδηροδρομικός σταθμός και το αεροδρόμιο του Βερολίνου) χρειάζονται δύο ή τρεις φορές περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθούν σε σύγκριση με την Πολωνία ή ακόμα και τη Ρουμανία.
Εκεί που παλαιότερα οι Γερμανοί περιφρονούσαν τους Πολωνούς για την υποτιθέμενη ανικανότητά τους, τώρα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Επισκεφτείτε τη Γερμανία σήμερα και μπορεί να διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε καν να πληρώσετε το πρωινό σας με πιστωτική κάρτα.
Θα χρειαστεί να τρέξετε σε ένα ΑΤΜ, το οποίο μπορεί να είναι εκτός λειτουργίας ή να μη δέχεται Visa ή Mastercard (όπως συμβαίνει στα δύο τρίτα των περιπτώσεων). Και μην διανοηθείτε καν να συνδεθείτε στο Wi-Fi.
Θα βρείτε καλύτερη πρόσβαση (και έναν πιο δυναμικό τομέα πληροφορικής) στη Λευκορωσία – ένα κράτος-δορυφόρο της Ρωσίας.
Δεν έκανε τίποτε…
Επιπλέον, η Merkel δεν έκανε τίποτα κατά τη διάρκεια των 16 χρόνων στην εξουσία για να ενθαρρύνει τις βιομηχανίες για τις οποίες υπερηφανεύεται η Γερμανία – χημικά, φαρμακευτικά προϊόντα, κινητήρες εσωτερικής καύσης – να προσαρμοστούν στον 21ο αιώνα, και τώρα αυτό είναι εμφανές.
Ο γερμανικός στρατός, εξάλλου, γίνεται συχνά αντικείμενο χλευασμού στον ευρωπαϊκό Τύπο.
Αν οι Γερμανοί προτιμούν να χρησιμοποιούν φαξ και να αποφεύγουν το διαδίκτυο, αυτό είναι δικό τους θέμα.
Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις της κυβέρνησής τους επηρεάζουν όλη την Ευρώπη. Το ηθικό επιχείρημα της Merkel για παροχή βοήθειας και καταφυγίου στους πρόσφυγες το 2015 είναι αδιαμφισβήτητο.
Ωστόσο, σίγουρα θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η μετανάστευση σε τέτοια μαζική κλίμακα θα προκαλούσε λαϊκές αντιδράσεις, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Merkel υποστήριξε τις φιλελεύθερες δημοκρατικές αξίες, αλλά η πολιτική της χτύπησε αλύπητα.
Το αποτέλεσμα ήταν πιο αδύναμη φιλελεύθερη δημοκρατία και λιγότερη μετανάστευση.
Ομοίως, με την επίμονη στήριξη των αγωγών Nord Stream και Nord Stream II, η πρώην Καγκελάριος και άλλοι Γερμανοί ηγέτες ενδυνάμωσαν τον Putin.
Και με το να εμποδίζει το ΝΑΤΟ να προσφέρει «σχέδιο δράσης για ένταξη» στην Ουκρανία και τη Γεωργία στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008, η Γερμανία ουσιαστικά προσκάλεσε τη Ρωσία να εισβάλει.
Όποιος είχε στοιχειώδεις γνώσεις για την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας γνώριζε ότι το Κρεμλίνο θα εκμεταλλευόταν την αβεβαιότητα που προέκυψε.
Στη συνέντευξή της στο Spiegel, η Merkel κατηγορεί άλλους για αυτή τη σειρά αποτυχιών.
Ισχυρίζεται ότι δεν ήταν η μόνη που ήταν αντίθετη σε μια διαδικασία ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ.
Αλλά αυτό αποτελεί δικαιολογία; Εκείνη την εποχή, οι Ευρωπαίοι ακολουθούσαν τη Γερμανία, και η φωνή της είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από άλλες – κάτι που γνωρίζει καλά.
Παρομοίως, η Merkel εξακολουθεί να επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι ο Nord Stream ήταν ένα καθαρά οικονομικό έργο, ενώ προφανώς δεν ήταν.
Στην υπεράσπιση της κατευναστικής στάσης απέναντι στη Ρωσία, ισχυρίζεται ότι η Πολωνία και η Ουκρανία δεν είχαν πρόβλημα να διέρχεται το φυσικό αέριο από τα εδάφη τους όσο αποκόμιζαν κέρδος. Αλλά η αντιπαράθεση γύρω από τον Nord Stream ήταν ότι παρακάμπτοντας την Πολωνία και την Ουκρανία, μειωνόταν η όποια επιρροή είχαν απέναντι στη Μόσχα.
Η Merkel αποφάσισε ότι το φθηνότερο φυσικό αέριο ήταν πιο σημαντικό από την πολωνική ή ουκρανική ασφάλεια.
Στο τέλος, η προσέγγισή της έφερε ενεργειακή κρίση και ήταν μια από τις αιτίες ενός νέου πολέμου στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Το αποτέλεσμα ήταν ούτε φθηνή ενέργεια ούτε ασφάλεια.
Η απόφαση της Merkel, μετά την καταστροφή στη Fukusima το 2011, να καταργήσει τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας της Γερμανίας ενίσχυσε επίσης τη Ρωσία, κάνοντας τη γερμανική οικονομία ακόμα πιο εξαρτημένη από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.
Και πάλι, τέτοιες επιλογές θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένες αν ζούσαμε σε ευδαιμονική άγνοια πέριξ των γεωπολιτικών.
Αλλά μετά το 2008, και ειδικά μετά το 2014, δεν υπήρχε πλέον αμφιβολία για το ποιος ήταν και τι σκόπευε να κάνει.
Η ίδια η Merkel είχε επανειλημμένα προειδοποιηθεί. Ήδη από το 2006, ο Radek Sikorsky, τότε υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, συνέκρινε το έργο Nord Stream με το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (τη μυστική συμφωνία του 1939 μεταξύ Hitler και Stalin για μη επίθεση).
Πέντε χρόνια αργότερα, εξακολουθούσε να κρούει τον ίδιο κώδωνα κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η Πολωνία και η Ευρώπη είχαν περισσότερα να φοβηθούν από τη γερμανική παθητικότητα παρά από τη γερμανική ισχύ.
Η Merkel αγνόησε αυτά τα επιχειρήματα. Κατά τη μακρά θητεία της, η Γερμανία προσπάθησε να ανταλλάξει την ασφάλεια της Ανατολικής Ευρώπης με φθηνή ενέργεια, εγκατέλειψε μια υπάρχουσα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και έδωσε στους λαϊκιστές ένα ισχυρό θέμα εκστρατείας.
Έκανε την Ευρώπη λιγότερο ασφαλή απέναντι σε απειλές τόσο εξωτερικές όσο και εσωτερικές.
Σήμερα, με τη Γερμανία να βυθίζεται σε κρίση ηγεσίας και να δέχεται νέες παγκόσμιες πιέσεις, η Merkel συνεχίζει να λέει στον εαυτό της ότι έκανε τα πάντα σωστά.
https://www.bankingnews.gr/