Ο Τάφος της Παναγίας στα Ιεροσόλυμα
Δεν υπάρχει τίποτα πιο πολύτιμο στη ζωή του ανθρώπου από την προσευχή. Κάνει το αδύνατο, δυνατό! καθιστά το δύσκολο, εύκολο!
Η προσευχή είναι τόσο σημαντική για την ψυχή του ανθρώπου όπως η αναπνοή. Όποιος δεν προσεύχεται στερείται της συνομιλία με το Θεό και μοιάζει με το δέντρο που δεν αποδίδει καρπούς και κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά (Ματθ. 7:19).
Η νύχτα είναι πολύ κατάλληλη στιγμή για μοναχική προσευχή. Είναι μια ώρα που όλα είναι ήσυχα και ήρεμα.
Όλα είναι σιωπηλά και η προσευχή που αναβλύζει από τα βάθη της καρδιάς στη σιωπή της νύχτας ακούγεται, και η χάρη του Θεού εγκαθίσταται στην ψυχή σε ακόμη μεγαλύτερη αφθονία.
Κατά τη στιγμή της προσευχής, οι πειρασμοί αυξάνονται κατά του πρόσωπου που προσεύχεται με μεγάλη σφοδρότητα, με φόβους και περισπασμούς. Ταυτόχρονα η χάρη του Θεού πολλαπλασιάζεται ώστε να μας προστατεύσει και να μας δώσει πνευματική βοήθεια.
Η γενική άποψη των αγίων Πατέρων είναι ότι η προσευχή είναι η κόρη των εντολών του Ευαγγελίου, όπως επίσης η μητέρα όλων των αρετών.
Μακαριστός Πατριάρχης Σερβίας Παύλος
(στην εξόδιο ακολουθία του μακαριστού Αρχιεπίσκοπου Σεραφείμ στα μαρμάρινα σκαλοπάτια της Μητρόπολης των Αθηνών ένας νέος κληρικός μας παρακαλούσε να κάνουμε χώρο να περάσει μαζί με ένα ταπεινό αποστεωμένο γεροντάκι που η ασκητική μορφή του λαμποκοπούσε ΧΑΡΗ- από σεβασμό σκύψαμε και ασπαστήκαμε το χέρι του και αναλογιστήκαμε ότι και ασκητές κατέβηκαν για να χαιρετίσουν τον μακαριστό Σεραφείμ- όμως σε λίγο μάθαμε ότι ο εν λόγω ασκητής αυτός ήταν ο Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος ) Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας