Παπά Χριστόδουλε...έτσι είναι η Παναγία μας!
"....Λίγο πρὶν τὴν πύλη τῆς Κουτλουμουσίου ἔρχονται στ᾿ αὐτιά μας ψαλμωδίες καὶ κωδωνοκρουσίες μέσα ἀπ᾿ τὸ Μοναστήρι. Δέκα τὸ πρωί... Τὴν ἔκπληξή μας διαδέχεται μιὰ ὄμορφη εἰκόνα ποὺ ἀντικρίζουμε ἅμα τῇ εἰσόδῳ μας. Ὁ Γέροντας Χριστόδουλος σήμερα ἑορτάζει! Μόλις εἶχε τελειώσει ἡ ἀγρυπνία! Κυριακὴ μαζὶ μὲ τὰ ὀνομαστήρια τοῦ Γέροντος! Πολλαπλὴ χαρά! Ἐκεῖνος φορῶντας τὸν ἡγουμενικό του μανδύα καὶ κρατῶντας τὴν ράβδο του, ἐν πομπῇ κατευθύνεται πρὸς τὴν πανηγυρικὴ τράπεζα! Ὅλες οἱ Καρυὲς βρίσκονται ἐδῶ! Ὅλες οἱ καλύβες καὶ τὰ κελλιὰ ἐκπροσωποῦνται! Γνωστὲς μορφὲς γερόντων ποὺ ἦρθαν γιὰ νὰ τιμήσουν τὸν γλυκύτατο καὶ πραότατο Κουτλουμουσιανὸ Ἡγούμενο. Συναντᾶμε καὶ τὸν πατέρα Ἀρσένιο ἀπὸ τὴν Παναγούδα! Πάντοτε ἡ Παναγούδα ἐκπροσωπεῖται... Κάποτε σὲ τούτην τὴν ἀγρυπνία βρισκόταν, στὸ παρεκκλήσι καθισμένος ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Φοβερὰ Προστασία καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος! Πόση ἀγάπη εἶχαν αὐτοὶ οἱ δύο μεταξύ τους!
Καὶ πόσο νοιαζόταν ὁ πατὴρ Χριστόδουλος τὸν Ἅγιο! Λίγο πρὶν ἀσθενήσει βαριὰ ὁ Ἅγιος ἂν καὶ τακτικὰ ἐκκλησιαζόταν στὸ μοναστήρι εἶχε νὰ παρουσιαστεῖ περίπου σαράντα μέρες. Ἀνησύχησαν πάνω στὴν μονὴ οἱ πατέρες καὶ κατέβηκε ὡς τὴν Παναγούδα ὁ Γέροντας γιὰ νὰ δεῖ τί συμβαίνει. Χτυποῦσε τὴν πόρτα ἀλλὰ καμιὰ ἀπόκριση δὲν λάβαινε ἀπὸ μέσα! Δίνει μιὰ μὲ δύναμη καὶ ἀνοίγει. Μόλις μπῆκε μέσα γαλήνεψε μέσα του, ἐνῶ πρὶν εἶχε ἔνταση καὶ ἀγωνία. Βρῆκε τὸν Ἅγιο νὰ κάθεται κάτω σὲ ἕνα μαξιλαράκι καὶ νὰ προσεύχεται. Μπροστά του ἕνα τσαμπὶ σταφύλι καὶ λίγο ψωμάκι.
-Γέροντα τί συμβαίνει; Μὲ συγχωρεῖτε ποὺ μπῆκα ἔτσι μέσα! Μὰ ἀνησυχήσαμε τόσες μέρες ποὺ δὲν ἀνεβήκατε πάνω!
-Παπᾶ Χριστόδουλε ὅλες αὐτὲς τίς μέρες τίς πέρασα μὲ νηστεία καὶ προσευχή! Ἔρχονται πολλὰ ἄσχημα...ἄς μὴν εἶναι τόσο βαριὰ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους! Καὶ ἔτσι ὅπως μὲ εἶδε ἡ Παναγία μας ποὺ ἐξαντλήθηκα μοῦ ἔφερε ἡ ἴδια αὐτὰ ἐδῶ νὰ στηριχτῶ λίγο! Πᾶρε λίγο σταφύλι!
Γεύτηκε ὁ πατὴρ Χριστόδουλος μιὰ γεύση ἄμοιαστη καὶ ἕνα ἄρωμα πρωτόγνωρο!
-Γέροντα, σαράντα μέρες συνεχόμενες νηστεία καὶ προσευχή!
Πὼς ἦταν ἡ Παναγία μας;
Τοῦ ἔφερε τότε μπροστά του ὁ Ἅγιος μιὰ εἰκόνα τῆς Ἰεροσολυμίτισσας.
-Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι ἡ Παναγία μας, εἶπε! Πάντοτε ἔτσι ἐμφανίζεται! Ὅπως ἀποτυπώνεται σὲ αὐτὴν τὴν εἰκόνα!
Περιμένουμε στὸ ἀρχονταρίκι νὰ τελειώσει ἡ τράπεζα γιὰ νὰ πάρουμε δωμάτιο. Τὸ τυπικὸ τῆς ἡμέρας ἔχει μιὰ σπάνια ἰδιαιτερότητα. Καὶ πάλι ἡ πομπὴ ἐξέρχεται τῆς τραπέζης καὶ ἐπιστρέφει στὸ καθολικό! Ἐκεῖ ψέλνονται καὶ πάλι ἑόρτιοι ὕμνοι τῆς διπλῆς πανηγύρεως. Ὁ γέροντας στὸ τέλος δέχεται εὐχὲς ἀπὸ ὅλους! Τοῦ φιλᾶμε τὸ χέρι εὐχόμενοι καὶ ἐκεῖνος ἀνταποδίδει τὸ πιὸ γλυκὸ καὶ καταδεκτικό του χαμόγελο! Ἀξέχαστες θὰ μᾶς μείνουν οἱ ἐξομολογήσεις τοῦ σοφοῦ Ἀθωνίτη καὶ ἡ ἀπίστευτη ἠρεμία ποὺ σοῦ μετέδιδε χρόνια πρὶν στὸν ἐξωνάρθηκα τῆς Κουτλουμουσίου ἐν ὥρᾳ μεσονυχτικοῦ. Πλέον ζυγώνει τὰ ὀγδόντα του χρόνια! Ἡ καθολικὴ ἀγάπη πρὸς τὸ πρόσωπό του, εὐχὴ νὰ γίνει Χριστιανῶν ἀνωδύνων καὶ ὁσίων ἐσχάτων, μὰ καὶ ἐπιπλέον χρόνων πατρικῆς προστασίας γιὰ τὰ ἀμέτρητα πνευματικά του παιδιά. Κατηφορίζουμε ξανὰ γιὰ Παναγούδα! Δρομολόγιο ποὺ ἡ ψυχή μᾶς ὑπαγορεύει καὶ ἀνυποχώρητα ἀξιώνει! Οἱ κορμοὶ ἀπ᾿ τίς ὀξειὲς πρὶν τὸ ξύλινο γεφύρι, πομποδέκτες τῆς δίψας τοῦ Παραδείσου, ἀκόμα βαστοῦν τοὺς χαραγμένους σταυροὺς ἀγαπημένων ἀδελφῶν-συνοδοιπόρων μας πάνω τους. Εὐλογημένη στιγματοθέτηση ἀπέναντι στὶς μεθοδεῖες τοῦ πανούργου, ποὺ πασχίζει τίς ψυχὲς νὰ ἀποπροσανατολίζει. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ οἰκεῖα μονοπάτια τῆς ἐν μετανοίας ζωῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καὶ ὄχι μόνο. Ξανὰ στὴν Παναγούδα!..."
Νώντας Σκοπετέας
Στην ιερή μνήμη του π.Χριστοδούλου Κουτλουμουσιανού.
Απόσπασμα από το βιβλίο: "Δεν χαμηλώνει ο Άθωνας" Εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας