Τετάρτη 8 Μαΐου 2024

η Θηβαίδα της νότιας Ελλάδος που το πνευματικό της φορτίο μπορεί να σώσει την Κρήτη από τον έσχατο κίνδυνο.



Βίντεο https://youtu.be/UIj5VCenDN8?si=9daMpyQSaVp26pPX

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
"η Αγιοτόκος Κρήτη στο βάσκανο 
μάτι του τούρκου και με προτεραιότητα στο Παιδαγωγικό σχέδιο του Αγίου Θεού γιατί την θέλει " Αγία " και όχι σε πνευματική "ακαταστασία" μας είπε άνθρωπος του Θεού και μας έδειξε το Αγιοφάραγγο, αν και υπάρχουν στο νησί δεκάδες τέτοια φαράγγια σημείο των γεωλογικών και τεκτονικών ιστορικών ανακατατάξεων της γης που ποτέ δεν τελειώνουν έως της συντέλειας των αιώνων . 
Δρ.Κωνσταντίνος Βαρδάκας 



Διαβάζουμε :
Ορθόδοξος ασκητισμός στην Κρήτη. Ένα νησί γεμάτο βουνά, φαράγγια, απόμακρες χαράδρες, κατάλληλο για ασκητική ζωή, μακριά από πόλεις και ανθρώπους. Ένας τέτοιος τόπος είναι και το Αγιοφάραγγο. 80 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου....
Το Αγιοφάραγγο όμως δεν ήταν πάντα «δημοφιλής τουριστικός προορισμός». Το Αγιοφάραγγο, λόγω της απομονωμένης θέσης του, φιλοξένησε στις σπηλιές του πολλούς ορθόδοξους ασκητές που επέλεξαν να ζήσουν εκεί...

Στην περιοχή υπάρχουν πολλές σπηλιές που μαρτυρούν πως κάποτε ήταν κατοικήσιμες με κυριότερο το Γουμενόσπηλι, τη μεγαλύτερη σπηλιά για την οποία αναφέρει ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του Μοναστήρια και ερημητήρια της Κρήτης, Ηράκλειο 1994, τόμ. Α΄, σελ. 236:

Στο Γουμενόσπηλιο έρχονταν μια φορά το χρόνο οι ασκητές, από τον Πρέβελη ώς τον Κουδουμά [μοναστήρια, το ένα νότια Ρεθύμνου, το άλλο νότια Ηρακλείου]. Είχε 300 πέτρες γύρω γύρω και καθένας καθόταν στη δική του. Μετρούσανε κεφαλές και, αν έλειπε κανείς, ελέγανε: «Ο Θεός να τόνε συχωρέσει». Μόνο τότε, κάθε Λαμπρή, εθωρούσε ο ένας τον άλλο.
Λένε πως κάποιοι ασκητές έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αγιότητας που πλέον έχουν γίνει αόρατοι στον κόσμο, εμφανιζόμενοι μόνο όταν εκείνοι επιθυμούν. Κατά καιρούς έχουν καταγραφεί μαρτυρίες από άτομα που έχουν δει ή και μιλήσει σε τέτοιους ερημίτες, που υποστηρίζεται πως υπάρχουν ακόμα και σήμερα, καλά κρυμμένοι από τους υπόλοιπους ανθρώπους.



 Σύμφωνα με παράδοση, που είχε αφηγηθεί η μακαριστή και αγιασμένη γερόντισσα Συγκλητική, μεγαλόσχημη μοναχή στο Ρέθυμνο (ηγουμένη στο μικροσκοπικό μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, στο λόφο του Τιμίου Σταυρού, εντός της πόλης του Ρεθύμνου), οι ασκητές αυτοί είναι υπεραιωνόβιοι, αφού παίρνουν παράταση από το Θεό να ζήσουν όσα χρόνια θέλουν. Η ίδια γερόντισσα είπε ότι με μια αόρατη ασκήτρια από το Αγιοφάραγγο είχε επικοινωνία ο άγιος γέροντας Κύριλλος Παναγιωτάκης από τα Ακούμια Ρεθύμνης (κοιμήθηκε 1986), εφημέριος της ίδιας μονής...
Από το ίδιο βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη, αναφέρονται ακόμα δύο ιστορίες που αφορούν τους ερημίτες του φαραγγιού:
Σ’ ένα σπήλιο στο Μάρτσαλο εζούσε ένας ασκητής. Πηγαίνανε και του ζητούσαν ευλογία οι ανθρώποι, αλλά αυτός δεν εμφανιζότανε ποτέ. Έβγαζε μόνο το δαχτυλάκι του από μια τρύπα και σταύρωνε. Άνθρωπος δεν είδε ποτέ το πρόσωπό του..
Στον Άγιο Αντώνιο στο Αγιοφάραγγο μαζώνονται κάθε νύχτα οι ασκητές και λειτουργούνε. Τυχερός όποιος τους δει. Ένας παλιός ηγούμενος της Οδηγήτριας, σηκωνότανε τα μεσάνυχτα, πήγαινε και λέγανε πως πολλές φορές έπαιρνε κι αντίδωρο... Περισσότερα στο https://blogreco.wordpress.com/

Επιμέλεια: Παπαγιαννάκης Δημήτριος

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ