Φώτο η Τίμια Κάρα της Οσίας Ξένης είναι τεθησαυρισμένη στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου της βυζαντινής Χριστούπολης, νυν Καβάλας των Νεοελλήνων την οποία έφεραν οι Μικρασιάτες πρόγονοι μας από την πατρίδα του Αγίου Νεκταρίου την Συληβρία μαζί με την θαυματουργή εικόνα την ΣΥΛΗΒΡΙΑΝΗ και την κάρα του Αγίου Αγαθόνικου
Δρ Κωνσταντίνου Βαρδάκα
Η Αγία Ξένη εκ Ρώμης η Διακόνισσα η εκπολιτίστρια των πληθυσμών στη νυν Τουρκία! Έδρασε και οσιακά ετελειώθη στη Μύλασα της Μ Ασίας στη σημερινή Τουρκία.
Η διαδρομή που ακολούθησε η Οσία Ξένη της Ρώμης είναι η διαδρομή που διάνυσε η αυτοκρατορία. Μετατόπιση από Δύση σε Ανατολή.
Από τη Ρώμη βρέθηκε στην Ιωνία στη Μικρά Ασία.
Η Αγία Ξένη της Ρώμης, κατά κόσμο Ευσεβία, ήταν η μοναχοκόρη ενός επιφανούς Ρωμαίου Συγκλητικού. Από τη νεότητά της αγαπούσε τον Θεό και ήθελε να αποφύγει έναν γάμο που της είχαν κανονίσει. Έφυγε κρυφά από το σπίτι των γονιών της με δύο υπηρέτριες και σαλπάρισε μ’ ένα πλοίο με προορισμό τους Αγίους Τόπους. Η πρώτη επίσκεψη της Ευσεβίας ήταν αυτή στον τάφο του Ιησού Χριστού όπου προσευχήθηκε για να λάβει θεϊκή καθοδήγηση. Μετά από πολλές τέτοιες προσευχητικές επισκέψεις, άφησε τους Αγίους Τόπους για να πάει στο νησί της Κω στο Αιγαίο όπου γνώρισε έναν πολύ σεβάσμιο μοναχό
ονόματι Παύλο, ηγούμενο μονής στη Μικρά Ασία ο οποίος προείδε με τη διορατικότητα που τον χαρακτήριζε τη χάρη να ενοικεί στην προσηνή Ευσεβία που την μετονόμασε σε «Ξένη» αφού έγινε πραγματική αναχωρήτρια. Σύμφωνα με άλλη πηγή ο Παύλος τη συνάντησε μετά από θείο φωτισμό στην Αλεξάνδρεια πριν έρθει στην Κω. Από Πρόνοια Θεού συνάντησε τον ηγούμενο της μονής του αγίου Αποστόλου Ανδρέα της Μύλασας, πόλη της Καρίας (Μικρά Ασία) στη σημερινή Τουρκία που οδήγησε αυτήν και τις 2 θεραπαινίδες της στη Μύλασα. Τους πρόσφερε κάποια καταλύματα κοντά στη μονή όπου επιδόθηκαν σε ασκητικούς αγώνες.
Περισσότερα στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ
Θεός δοξάζει την Οσία Ξένη (με καταγωγή από τη Ρώμη)
Η Οσία προείδε το θάνατό της (24 Ιανουαρίου), αφού προσευχήθηκε, επήρε από όλες τις μοναχές (του μικρού μοναστηριού στη Μύλασσα της Καρίας) συγχώρεση. Πήγε κατόπιν στο Ναό, γονάτισε και προσευχόταν.
Οι δύο δούλες της (που την είχαν ακολουθήσει πρόθυμα στο μοναχικό βίο όταν έφυγε κρυφά από το πλούσιο σπίτι της στη Ρώμη) την παρακολουθούσαν από τη χαραμάδα της θύρας και είδαν τότε στην Ξένη να συμβαίνει ένα πράγμα παράδοξο και θαυμαστόν. Ξαφνικά φάνηκε ένα λαμπρότατο φως από τον ουρανό. Έλαμπε όλος ο Ναός! Συγχρόνως παρουσιάστηκε και μιά υπέροχη ευωδία που δεν μπορεί να την περιγράψει άνθρωπος. Αυτή δεν έμοιαζε με μόσχους και αρώματα και θυμιάματα του κόσμου τούτου. Ήταν μία ευωδία γλυκύτατη και πάντερπνη, που ερχόταν από άλλον κόσμον, απ’ τον Παράδεισο.
Τότε, λοιπόν, ανοίγουν τις πόρτες της Εκκλησίας, μπαίνουν μέσα και βλέπουν την μακαρίαν Ξένην να κοιμάται τον ύπνον του δικαίου. Συγκεντρώθηκαν αμέσως όλες οι μοναχές και έκλαιγαν ασταμάτητα.
Ο Θεός όμως, που δοξάζει εκείνους που τον δοξάζουν, εδόξασε και της αγαπημένης νύμφης Του Ξένης την κοίμησιν και εφανέρωσε σε όλους πόσην παρρησίαν αξιώθηκε να έχει ενώπιόν Του. Ήταν μεσημέρι. Ο ήλιος έλαμπε και ο ουρανός ήταν κατακάθαρος. Αϊ! Τότε φάνηκε στον ουρανό ένα στεφάνι από αστέρια, στο μέσον του οποίου ήταν ένας σταυρός φωτεινός, πάλι από αστέρια. Το θαυμάσιο τούτο φαινόμενο το είδαν όλοι οι εκεί κάτοικοι και εξεπλάγησαν. Αυτό το είδε κι ο Επίσκοπος Παύλος από εκεί που βρισκόταν και ψιθύρισε: «για να φανεί τέτοιο σημείο η Ξένη κοιμήθηκε». Κι αμέσως πήγε στη Μύλασσα. Κόσμος πολύς συνάχθηκε στο Μοναστήρι της Οσίας και εδόξαζαν μεγαλοφώνως τον Κύριον. Ο Επίσκοπος προσκύνησε την Οσίαν. Με πολλήν φωτοχυσίαν και θυμιάματα την επέρασαν από το μέσον της πόλεως. Κατά την μεταφορά του Αγίου Λειψάνου της, ακολούθησε από πάνω κι ο θαυμάσιος στέφανος των αστέρων. Όταν σταματούσαν να κάμουν δέησιν σύμφωνα με την συνήθειαν, εστέκετο και ο στέφανος. Το θαυμάσιον τούτο γεγονός έγινε αφορμή να συγκεντρωθεί κόσμος πολύς και από τα περίχωρα και να δημιουργηθεί συνωστισμός μεγάλος.
Όλη τη νύκτα εκείνη αγρύπνησαν οι χριστιανοί ψάλλοντες. Πολλοί ασθενείς θεραπεύθηκαν μόλις αγγίζανε το Άγιον Λείψανον της. Έτσι κόσμος πολύς που υπέφερε από ασθένειες πολύχρονες και ανίατες, δίχως γιατρούς, δίχως βότανα και φάρμακα, μόλις ασπαζόταν με πίστη την Αγία αμέσως γινότανε καλά.
Στον τόπον Σικίνιον την ενεταφίασαν εκεί καθώς η Οσία Ξένη είχε προστάξει. Τότε ακριβώς μετά την κατάθεσιν του Αγίου Λειψάνου ο κύκλος των αστέρων εξαφανίστηκε. Τότε βεβαιώθηκαν όλοι ότι ο κύκλος των αστέρων φάνηκε δια την Οσίαν και ακολουθούσε την Αγία έως ότου ενεταφίασαν το λείψανό της. Τα δε σινδόνια, το οποία είχαν εις τον κράββατόν της, τα διεμοίρασεν ο Επίσκοπος εις τον λαόν για να τα έχουν ως φυλακτά.
Σε λίγο καιρό κοιμήθηκαν και οι δύο δούλες της Αγίας Ξένης. Τις ενεταφίασαν και αυτές με την κυρία τους όπως τους είχε παραγγείλει.
Εκείνη που πέθανε νωρίτερα δεν ομολόγησε δια την Ξένην σε κανένα τίποτε. Η άλλη όμως τα εφανέρωσε όλα διότι ο Επίσκοπος της έβαλε επιτίμιον να τα πει προς Δόξαν Θεού. Τότε εκείνη μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά, τους είπε με κάθε λεπτομέρεια όλη την ιστορία της. Τους είπε δηλαδή πως καταγόταν από την ξακουσμένη Ρώμη, πως ήταν θυγατέρα μεγάλου άρχοντα και πως το βαπτιστικό της ήταν Ευσεβία. Μίλησε ακόμη και για το γάμο που απέφυγε, διότι είχε αγαπήσει με θείον έρωτα τον Ιησούν Χριστόν και για την αγάπη Του ξενιτεύτηκε και ονομάστηκε Ξένη. Διότι χάριν του Σωτήρος προτίμησε την ξενιτιά, να ζήσει φτωχικά και ταπεινά και με κάθε κακοπάθηση και στέρηση. Όλοι όσοι τα άκουσαν μείνανε κατάπληκτοι και αύξησαν την ευλάβειά τους προς την μακαρίαν Ξένην.
Πηγή: “Βίοι Αγίων”, Αρχιμ. Χαραλάμπους Δ. Βασιλόπουλου, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου, τομ.7, σελ. 422-427 ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ