Άλλα χρόνια τότε λίγο πιο καλύτερα.
Τότε στα Σπάτα ήταν ένας Δέσποτας ο Αγαθόνικος, όνομα και πράγμα που ήταν φίλος με τις Κατανυκτικές ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ στο γνωστό αυτό προσκύνημα .
(να ανοίξουμε μια παρένθεση, αυτός ο Δεσπότης κάθε καλοκαίρι με όλο τον σεβάσμιο κλήρο της Μητρόπολης του έμπαινε στο πλοίο της γραμμής για την Μυτιλήνη και πήγαιναν για να λειτουργήσουν στον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ.
Αυτό το είδα και κατανύχθηκα προσωπικά στο μοναστήρι των ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ της Λέσβου)
Ξαναγυρίζουμε πίσω, αυτός ο Γέροντας που πήγα στα Σπάτα για προσκύνημα, ήταν φίλος με αυτόν τον Δεσπότη και ζήτησε να τον δει.
Έτσι βρεθήκαμε και εμείς προσωπικά ανάμεσα στους πνευματικούς λόγους αυτών των Πατέρων .
Λέει ο Γέροντας στον Δεσπότη μεταξύ των άλλων:
- " Σεβασμιότατε έρχονται χρόνια μαύρα, θα μαυρίσουν οι ψυχές των ανθρώπων γιατί θα παιδαγωγούνται δαιμονικά"
Και ο Δεσπότης απάντησε:
-" Αδελφέ θα χρειαστούμε δύο τρείς σαν τον Άγιο Θεόδωρο τον Συκεώτη για να καπακώσουμε τους δαίμονες που κυκλοφορούν ήδη ανάμεσα μας"
Μάλιστα στράφηκε προς τα εμένα και μου είπε ότι θα μου κάνει δώρο το συναξάρι του Αγίου αυτού από το βιβλιοπωλείο του προσκυνήματος.
Όταν αδελφοί πήρα το βιβλίο αυτό στα χέρια του, τότε κατανόησα τι εννοούσαν οι δύο αυτοί Πατέρες και πόσο επίκαιρο είναι αυτό στις μέρες μας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Συκεώτης που εορτάζει μια μέρα πριν από τον Άγιο Γεώργιο τον Μεγαλομάρτυρα είχε ανοίξει κανονικά πόλεμο με τους δαίμονες που μάστιζαν τότε στην εποχή του μεγάλες κοινωνικές μάζες.
Οι μεν δαίμονες τον έλεγαν
"πορνογεννημένο" γιατί πράγματι γεννήθηκε μέσα σε ένα πορνείο και ήταν νόθος γιός μιας πόρνης.
Και ο Άγιος προσέτρεχε στις πόλεις και τα χωριά και καπάκωνε τους δαίμονες που ταλαιπωρούσαν ολόκληρους πληθυσμούς.
Τον καλούσαν οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι και αυτός τους συγκέντρωνε έξω από τις πολιτείες τους και κοντά σε μεγάλα πηγάδια καταβόθρες, όπου και τους διάβαζε ευχές εξορκισμών και τα ακάθαρτα πνεύματα φυγαδεύοταν μέσα στα σκοτεινά βάθη της γης.
Μετά με μια πέτρα πλάκα καπάκωνε τα φρεάτια μέσα στα οποία έπεφταν τα δαιμόνια και επάνω έβαζε ένα ΣΤΑΥΡΟ.
Πολλές φορές κάποιοι δαίμονες για να την σκαπουλάρουν έκαναν τους ανθρώπους αρρώστους, ώστε να μην προσέλθουν έξω στην ύπαιθρο μαζί με τους άλλους στους οποίους διάβαζε εξορκισμούς ο ΑΓΙΟΣ.
Τότε αυτός γνωρίζοντας την πανουργία τους ζητούσε να προσέλθουν και αυτοί, οι δήθεν ασθενείς, ώστε να εξορκίσει όλο το δαιμονικό νέφος και να καθαρίσει την πόλη πλήρως.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ που τιμάμε στις 22 Απριλίου;
" Ο Όσιος Θεόδωρος γεννήθηκε στο χωριό Συκέα ή Συκεών της Αναστασιοπόλεως, πρώτης πόλεως της επαρχίας Αγκυρανών και ήταν υιός της πόρνης Μαρίας και του Κοσμά, αποκρισάριου (ταχυδρόμος) του βασιλέως Ιουστινιανού. Η εκ πορνείας γέννηση του Οσίου δεν εμπόδισε τον Θεό να τον αναδείξει Αρχιερέα τιμιότατο και να τον πλουτίσει με παράδοξες θεοσημείες και θαυματουργίες. Στο σχολείο προέκοπτε στη μάθηση και σε ηλικία δέκα ετών έδειξε κλίση στο μοναχικό βίο. Μια νύχτα και ενώ ο Όσιος είχε γίνει δωδεκαετής, εμφανίσθηκε σε αυτόν ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος και αφού τον ξύπνησε του είπε: «Σήκω, Θεόδωρε, έφθασε ο όρθρος, πάμε να προσευχηθούμε». Ο Όσιος είχε τόση ευλάβεια προς τον Άγιο Γεώργιο, ώστε κάθε μεσημέρι φεύγοντας από το σχολείο ανέβαινε στο γειτονικό πετρώδες όρος, όπου ήταν το προσκύνημα του Αγίου Γεωργίου. Τον οδηγούσε ο ίδιος ο Άγιος με τη μορφή ενός παλικαριού...."
Και τώρα ένα ερώτημα:
Πόσους τέτοιους ΑΓΙΟΥΣ σήμερα χρειαζόμαστε για να καπακώσουμε τους δαίμονες που κυκλοφορούν μεταξύ μας και με ανθρώπινη μορφή πανουργεύονται τα πλέον μιαρά για το ανθρώπινο πλάσμα;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και πεπτώκασι οι δαίμονες.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας