Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2022

Γερμανία "και εγένετο ΣΚΟΤΟΣ" - Νηπτική Θεολογία "και εγένετο ΦΩΣ"

 


οι Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις τρομάζουν ότι δεν θα έχουν φως με τις διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ τόσα χρόνια  δεν νοιάστηκαν ότι αποξενώθηκαν από το ΦΩΣ.

Αν και μιλάμε για διαφορετικό και ανόμοιο ΦΩΣ και στις δυο περιπτώσεις αν το στερείσαι δεν μπορείς να βηματίσεις και να δεις την μύτη σου.

Το  ηλεκτρικό φως  γίνεται είδος πολυτελείας και ακρίβειας, αλλά υπάρχει άλλο ΦΩΣ που είναι ΔΩΡΕΑΝ και είναι αστείρευτο αλλά και πνευματικά θερμαντικό και ΖΩΟΠΟΙΟΥΝ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΝ.

Σήμερα 12 Οκτωβρίου εορτάζει ένας γνήσιος εκπρόσωπος αυτού του δωρεάν ΦΩΤΟΣ  που μας καθοδηγεί με την διδασκαλία του στην ελευθερία της μετακίνησης μας μέσα στις λεωφόρους ΤΟΥ.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας    


Ο άγιος Συμεών ο Νέος θεολόγος εντάσσεται στον κύκλο των νηπτικών πατέρων της Εκκλησίας, ενώ ήταν πρόδρομος του κινήματος του Ησυχασμού κατά τον 14ο αιώνα, αλλά και της ύστερης περιόδου της Φιλοκαλικής Αναγέννησης.

 Γεννήθηκε το έτος 949 στη Γαλάτη της Παφλαγονίας από πιστούς, αλλά και εύπορους γονείς που τον προώθησαν στο κλίμα των αυτοκρατορικών ανακτόρων προκειμένου να λάβει εγκύκλια εκπαίδευση. 



Όμως ο ξαφνικός θάνατος του προστάτη θείου του, οδηγεί τα βήματα του Συμεών στην Μονή Στουδίου, όπου συνδέθηκε πνευματικά με τον ενάρετο μοναχό Συμεών τον Ευλαβή.

 Το έτος 977 αρχικά εγκαταβίωσε εκεί, ενώ το 980 μεταβαίνει στη γειτονική Μονή του αγίου Μάμαντος, της οποίας και γίνεται Ηγούμενος συγκεντρώνοντας πολλούς μαθητές. 

Αφού αναμόρφωσε την πνευματική ζωή της Μονής, αποσύρθηκε της ηγουμενίας αναθέτοντας την διαποίμανσή της στον πιστό μαθητή του Αρσένιο.

 Εκεί καθιέρωσε την εορτή της μνήμης του Συμεών του Ευλαβή, πράγμα που τον έφερε σε σφοδρή αντιπαράθεση με τον σύγκελλο Στέφανο και επηρέασε τον Πατριάρχη Σέργιο Β΄, ώστε να τον εξορίσει στο Μονήδριο της αγίας Μαρίνας Χρυσούπολης, στην οποία κοιμήθηκε οσιακώς το έτος 1022. 

Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται 2 Ευχαριστίες, 4 Επιστολές, 34 Κατηχήσεις, 3 Θεολογικοί και 15 Ηθικοί λόγοι, 58 Ύμνοι, όπως και 225 Κεφάλαια Πρακτικά, Γνωστικά και Θεολογικά, όπου γίνεται πληθωρική αναφορά στο Θείο Φως. 

Ο άγιος Συμεών δέχθηκε πολυάριθμες επισκέψεις του Θείου Φωτός από την νεανική του ηλικία μέχρι το τέλος της ζωής του, άρα ήταν ο πλέον κατάλληλος να ομιλήσει περί του Θείου Φωτός θεολογώντας ότι ο Τριαδικός Θεός είναι Φώς και ως Φώς οράται και κατανοείται από τους αξίους να μετάσχουν στο φως. 

Η μετάνοια ονομάζεται θύρα του φωτός.

 Ο πνευματικά τυφλός αδυνατεί να βιώσει τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και τον προσωπικό του ανακαινισμό.

 Ο Χριστιανός γίνεται δεκτικός του Θείου Φωτός μέσα από τις θεϊκές ελλάμψεις, αφού πρώτα περάσει από τα πνευματικά στάδια των δακρύων, της νηστείας, της μετανοίας και εξομολόγησης, αλλά κυρίως μέσα από την υπακοή σε έμπειρο πνευματικό πατέρα. 

Η διατήρηση της κοινωνίας με το Θείο Φως διαφυλάσσεται μέσα από την αγάπη, την προσευχή, την τήρηση των θείων εντολών, αλλά και τον θείο έρωτα που κατά τον ΄Αγιο είναι παρορμητικός και εκστατικός αποκαλύπτοντας το έσχατο σημείο της πνευματικής ανάτασης και της μυστικής «εν Αγίω Πνεύματι» βίωσης του Θεού από τον άνθρωπο. 

Ο ύψιστος έρως είναι το Φώς, ο Θεός. 

Ο Θεός κατεβαίνει στη γή εξαιτίας του ζηλωτικού έρωτά του προς τα δημιουργήματά του, επιθυμώντας να ενώσει τα διεστώτα μέσα στο φως της παρουσίας του. 

΄Οποιος δεν αποξενώσει τον νου και την καρδιά του από το θέλημα και τις μέριμνες αυτού του κόσμου, αλλά στρέψει τον έρωτά του προς τα εφήμερα, τότε θα στερηθεί όχι μόνο σ’ αυτή τη ζωή το θείο φως, αλλά και στην αιώνια. 

Κατά τον ‘Αγιο Συμεών πραγματικός θεολόγος είναι εκείνος που έφθασε στη θεωρία του θείου φωτός. 

Ο φωτισμός και η θέωση ορίζονται ως εκλάμπρυνση της ανθρώπινης φύσης και επαναφορά της στην προπτωτική κατάσταση της θείας ομοιώσεως, όπου ο πιστός θεωρεί διαρκώς το Θείο Φώς μέσα του να ενοικεί, βιώνοντας τον εν Χριστώ ανακαινισμό του ως αρραβώνα στην παρούσα ζωή, αλλά και ως προοπτική μετοχής στη μέλλουσα ζωή, στη Βασιλεία των Ουρανών, στην Χώρα του «ανεσπέρου φωτός».

ΠΗΓΗ -Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας

https://ikee.lib.auth.gr/record/306365?ln=el