Ἀπὸ τὸ βιογραφικό τοῦ Σωκράτη ἀντλοῦμε τὸ κάτωθι χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα:
"Ἀπὸ τὴν περίοδο αὐτὴ ἀλλὰ καὶ σὲ ὄλη τη μετέπειτα ζωή τους, ἠθικὸ στήριγμα, ἀμέριστος συμπαραστάτης και...καθοδηγητης τῆς οἰκογένειας ἀποτέλεσε ὁ πατήρ Νήφων απο το Ἅγιον Ὄρος (ὁ ὁποῖος εἶχε βαφτίσει ὄντας φοιτητὴς Θεολογίας τότε, τὸν Περικλῆ). Τὴν ἴδια ἡμέρα, Δεκέμβριος τοῦ 1981, βαπτίστηκαν ὅλα μαζί τα ἀδέλφια. Ὁ πατέρας Νήφων μάλιστα, ἦταν αὐτὸς ποὺ ἀγόρασε τὰ πρῶτα κρεβάτια στὰ παιδιὰ !
Δὲν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο το γεγονὸς ὅτι ὁ Σωκράτης μὲ τὸν μικρότερο ἀδερφὸ του πήγαιναν στο Ἅγιον Ὄρος απο τὴν ἡλικία τῶν 9-10 ἐτῶν. Μάλιστα τὴν πρώτη φορά, τὸ 1983 ταξίδεψαν ὁλομόναχοι μὲ τὰ ΚΤΕΛ καὶ ὁ καπετάνιος τοῦ πλοίου ποὺ θὰ τοὺς μετέφερε ἀπὸ τὴν Οὐρανούπολη ἀρνήθηκε τὴν ἐπιβίβαση τοὺς γιατί ἤθελε χαρτὶ ἀπὸ κηδεμόνα. Τὰ παιδιὰ ὅμως ἦταν ἀποφασισμένα νὰ πᾶνε ὅπως κι ἔγινε… Κι ἀφοῦ χρήματα γιὰ ξενοδοχεῖο δὲν ὑπῆρχαν, διανυκτέρευσαν κυριολεκτικὰ στὸ δρόμο περιμένοντας νὰ ξημερώσει καὶ τὰ κατάφεραν νὰ φθάσουν στὸν προορισμό τους! Αὐτὲς οἱ ἐπισκέψεις στο περιβόλι τῆς Παναγίας απο μικρὸ παιδί, ἦταν ποὺ ἔμαθαν στὸ Σωκράτη νὰ ζεῖ εὐλαβικά, καὶ μὲ καθημερινὴ ἁγιορείτικη μνήμη θανάτου, ποὺ....
τοῦ ὑπαγόρευε νὰ εἶναι γρήγορος καὶ οὐσιαστικός, σκεπτόμενος πάντα ὅμως τὴν “ἑπόμενη μέρα”..."
Τέλος θὰ θέλαμε νὰ ἀφιερώσουμε δυὸ σπουδαίας σημασίας ρητὰ στὴν μνήμη του.
Ὁ ἀμερικανὸς συγγραφέας Τζὰκ Λόντον εἶχε πεῖ: "Ἂν συνθλίψεις τὴν ἀλήθεια, ἂν τὴν κρύψεις, ἂν δὲν τὴν ὑψώσεις σὰν ἔμβλημα, ἂν μιλήσεις σὲ συνάθροιση, χωρὶς νὰ τὴν πεῖς ὁλόκληρη, τότε θὰ 'σαι λιγότερο ἀληθινὸς ἀπὸ ἀλήθεια"
Καὶ ὁ Τζὼρτζ Ὄργουελ συμπληρώνει: "Σὲ μιὰ ἐποχὴ παγκόσμιου ψεύδους, τὸ νὰ λὲς τὴν ἀλήθεια εἶναι μιὰ πράξη ἐπαναστατική."