Foreign Policy: Γιατί η Δύση «χρειάζεται τον Ερντογάν περισσότερο από ποτέ» - Τι μπορεί να του προσφέρει, για να εγκαταλείψει τον Πούτιν - ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ
ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ;
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ αποσπάσματα από το https://www.protothema.gr/world/article/1257713/foreign-policy-giati-i-dusi-hreiazetai-ton-erdogan-perissotero-apo-pote/
Το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, μέσω ενός μακροσκελούς άρθρου που υπογράφει το μέλος του Foreign Policy Research Institute, Μαξιμίλιαν Χις, και τιτλοφορείται «Γιατί η Δύση πρέπει να κάνει ειρήνη με τον Ερντογάν τώρα»...
Στο άρθρο του αμερικανικού περιοδικού γίνεται και αναφορά στα πρόσφατα γεγονότα, όπου ο Ερντογάν έχει απειλήσει να σταματήσει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, βάζοντας μπλόκο στη φινλανδική και τη σουηδική υποψηφιότητα. Ακόμη, επισημαίνεται ότι «θα περάσει πολύ καιρός προτού η Δύση μπορέσει να τον εμπιστευθεί»...
Ωστόσο, ο Χις παραδέχεται ότι «η πραγματικότητα είναι ότι η Δύση χρειάζεται τον Ερντογάν περισσότερο από ποτέ». Και αυτό διότι ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει ενισχύσει ιδιαίτερα το τουρκικό προφίλ στη γεωστρατική σκακιέρα της περιοχής. Ακόμη, προσθέτει πως η Άγκυρα έχει αναδειχθεί σε έναν κρίσιμης σημασίας προμηθευτή μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Κίεβο και οι πιθανότητες της Ουκρανίας να νικήσει θα είναι σημαντικά βελτιωμένες, αν οι παραδόσεις τουρκικών όπλων συνεχιστούν...
Πάντως, το ερώτημα που βάζει στο τραπέζι το Foreign Policy είναι ποιο «καρότο» θα μπορούσε να προσφέρει η Ευρώπη στον Ερντογάν, προκειμένου η Τουρκία να εγκαταλείψει τη Ρωσία. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα επισημαίνει ότι η οικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται το τελευταίο διάστημα η Τουρκία ίσως θα μπορούσε να είναι ο άσσος στο μανίκι της Δύσης...
Επί παραδείγματι, η FED καθώς και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έπρεπε να εξετάσουν την προσφορά στον Ερντογάν μίας νομισματικής πιστωτικής γραμμής, ένα εργαλείο σταθεροποίησης που έχουν χρησιμοποιήσει εκτεταμένα τις τελευταίες δεκαετίες.
ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
Ακόμη το άρθρο του αμερικανικού περιοδικού υπογραμμίζει ότι ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει ότι έχει ισχύ και φαίνεται να έχει και άλλες απαιτήσεις. Ήδη κάποιες από αυτές τις έχει ρίξει στο τραπέζι. Όπως για παράδειγμα έχει ήδη ασκήσει την επιρροή του στην επιθυμία που εξέφρασαν Φινλανδία και Σουηδία για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, φτάνοντας στο σημείο να συνδέσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο με την ελευθερία των κινήσεων της Άγκυρας κατά των Κούρδων της Συρίας (οι οποίοι έχουν σταθεί στο πλάι της Δύσης συμμαχόντας μαζί της στον πόλεμο ενάντια στο ISIS)...
ΚΑΙ AN ΣΥΝΔΕΣΕΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ;