Επιμέλεια κειμένου: Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης
Λίγα μέτρα από τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά*
Χιλιάδες Χριστιανών συγκεντρώνονταν καθημερινά στον ιστορικό ναό του Πολιούχου Αγίου Δημητρίου, προκείμενου να προσκυνήσουν την Αχειροποίητη Εικόνα της Θεοτόκου, η οποία στις 25 Αυγούστου 1947, αποτυπώθηκε σ’ ένα κρυστάλλινο τζάμι διαμερίσματος, στην οδό Λασσάνη 3, λίγα μέτρα από τον μητροπολιτικό ναό.
Εκεί, κατοικούσε η Ευθαλία Ράδου. Με βαθιά πίστη ριζωμένη στην ψυχή της, η Ευθαλία, μια χριστιανή κόρη, είχε μεταβεί στη Μηχανιώνα, στα εννιάμερα της Παναγίας, για να προσκυνήσει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Παρέμεινε δυό ημέρες και επέστρεψε στο σπίτι της, με περισσότερη πίστη, ύστερα από τα θαύματα, που είδε.
Ήσυχη και αμέριμνη, τη νύχτα της επιστροφής της, κοιμήθηκε. Τίποτε δεν μαρτυρούσε ότι τη νύχτα εκείνη θα εμφανίζονταν η Θεοτόκος, η ελπίδα και η παρηγοριά, κάθε πονεμένης και βασανισμένης ψυχής.
Έξαφνα, η νέα, ξύπνησε τρομαγμένη. Ήταν μεσάνυχτα της 25ης Αυγούστου.
Το δωμάτιό της ήταν πλημμυρισμένο από ένα εκτυφλωτικό φως. Τρόμαξε, διότι ήταν μεσάνυχτα και δεν μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο.
Τα γόνατά της παρέλυσαν και ένας φόβος την κυρίευσε.
Σε μια στιγμή άκουσε μια φωνή να της λέει «μη φοβάσαι. Σήκω και προχώρησε προς το τζάμι για να δεις την εικόνα μου».
Η Ράδου, όπως η ίδια αφηγήθηκε, σηκώθηκε και προχώρησε. Τότε διέκρινε, για πρώτη φορά, την εικόνα της Θεομήτορος.
Λαμποκοπούσε η Αγία Μορφή της Μάνας του Χριστού, της Μάνας όλου του κόσμου.
Η μορφή της ζωηρή, είχε την τεχνοτροπία βυζαντινών χρόνων. Η κεφάλη της έγερνε δεξιά και έφερε καλύπτρα και ένα φωτοστέφανο πλατύ που ακτινοβολούσε.
Τα μάτια της ζωηρά και μ’ έκφραση συμπόνιας έβλεπαν προς το Θείο Τέκνο της, τον Χριστό, τον οποίο κρατούσε στο δεξί χέρι.
Η Ευθαλία κράτησε το Όραμά της μυστικό, θέλοντας να βεβαιωθεί απόλυτα για όσα είδε.
Τρεις ολόκληρες μέρες προσεύχονταν διαρκώς, και τρεις νύχτες εξακολουθούσε να ακούει την ίδια γνώριμη φωνή, που άκουσε την πρώτη μέρα.
Τη νύχτα της τρίτης μέρας, ένας δυνατός θόρυβος την ξύπνησε.
Ένιωσε τη μορφή του Χριστού να φτερουγίζει από πάνω της, προστάζοντάς τη να σηκωθεί.
Την άλλη μέρα, 27 Αυγούστου, δεν κράτησε πια μυστικό το Θείο Όραμά της.
Όλη η Θεσσαλονίκη, πιστοί και άπιστοι, έτρεχαν προς το σπίτι, όπου η Παναγία εμφανίσθηκε.
Αληθινό προσκύνημα. Μια απίστευτη κοσμοσυρροή, πρωτοφανής, σημειώθηκε.
Πλούσιοι και φτωχοί, νέες, νέοι και γέροι, κάθε κοινωνικής τάξεως, ώρες ολόκληρες περίμεναν τη σειρά τους, για να εισέλθουν και να προσκυνήσουν την Εικόνα της Αειπαρθένου.
Όλες οι προσπάθειες διακεκριμένων επιστημόνων προς εξάλειψη του αποτυπώματος της Εικόνας απέτυχαν.
Η Μάνα του Χριστού έμεινε ανεξίτηλος.
Τα πρώτα δύο θαύματα
Είχε πια βραδιάσει, κατά την ιστορική εκείνη μέρα, και οι χιλιάδες των Χριστιανών εξακολουθούσαν να προσέρχονται και να προσκυνούν την Αχειροποίητη Εικόνα. Ασθενείς, τυφλοί, χωλοί, κωφάλαλοι, παρακαλούσαν με κατάνυξη τη Θεοτόκο, να τους δώσει ό,τι πολύτιμο έχασαν.
Ξαφνικά, ένας κωφάλαλος μεσήλικας, ονόματι Μανώλης, πτωχός και ρακένδυτος, κάτοικος του συνοικισμού της Αγίας Παρασκευής, τη στιγμή που προσεύχονταν, άρχισε να μιλά.
Και πριν οι χιλιάδες των πιστών συνέλθουν από το πρώτο θαύμα και ενώ όλοι γονατιστοί προσεύχονταν προς τη Μάνα του Χριστού, ένα νεαρό κορίτσι, η Τούλα Παπαδοπούλου, μόλις 15 ετών, κάτοικος Βασιλίσσης Σοφίας (νυν Εθνικής Αμύνης) 15, με παράλυτο το δεξί χέρι από βρεφικής ηλικίας, άρχισε να κάνει το σημείο του Σταυρού.
Το μέχρι τότε παράλυτο χέρι του κοριτσιού, έγινε καλά με τη χάρη της Παναγίας.
Την επομένη η Αχειροποιήτος Εικόνα της Θεοτόκου, με πομπή, συνοδεία όλου του κλήρου και προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Απαμείας Σπυρίδωνος μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στο Ιερό Ναό του Μυροβλήτη, Αγίου Δημητρίου, Εκεί, κατά χιλιάδες οι Χριστιανοί συγκεντρώνονταν, για να την προσκυνήσουν, ενώ αρκετοί, ιδίως ασθενείς, έμεναν άϋπνοι επικαλούμενοι τη χάρη της Αειπαρθένου Θεομήτορος.
*Τα θαύματα της Αχειροποιήτου Εικόνος της Θεοτόκου, κατά το έτος 1947, εκδόσεις Ανδρέας Ρέκος, Θεσσαλονίκη.
πηγή https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/48797-thavmasti-emfanisi-tis-panagias-sti-thessaloniki